همیشه سین رو دوست داشتم. یعنی مدل زندگی کردنش رو.. خودش رو نه زیاد، از این جهت که یه مدلی بود که نمیتونستی خیلی بهش اعتماد کنی...حتی توی یکی از سفرایی که توی کارشناسی رفته بودیم پنج نفری، کمترین سازگاری رو باهامون داشت...حالا هرچی..

 همیشه عاشق چیزای خوشگل بود. شاید تنها دختری که خیلی واقعی کالکشن های خوشگل داشت و به چیزای خوب عشق می ورزید همون سین باشه از نظر من... یعنی هیچ وقت کاراش به نظرم ادا نمیومد.

توی کارشناسی، از اونجایی که راهش دور بود همیشه می موند خوابگاه. یه دوست صمیمی هم داشت که اونم مثل خودش بود تقریبا. بعد اینا واقعا جالب بودن. مثلا میدیدی روی در یکی از کمداشون یه یونولیت چسبونده بودن بعد روش پرررر بود از گوشواره و دستبند و اینجور چیزا. یعنی من هیچ وقت دیگه کسی رو ندیدم مثل اون که اونهمه خنز پنزر داشته باشه. مدل زندگیشم دقیقا همونقدر فانتزی و باحال بود. مثل فیلم های دخترونه و باربی طور! لباساش همه کارتونی و فانتزی، کاراش خوراکیاش...

بعد توی بعضی کلاسای خسته کننده اون می نشست نقاشی می کشید. نقاشی های کارتونی و خاص. به هممون یکی یه دونه از اون نقاشیا داده بود. با ماژیکا و مداد رنگیا و وسایل رنگیش همیشه نقاشی های خیلی کیوت خلق میکرد..یه دختر به معنای واقعی شاد.هر هفته هم یه برنامه ی فان با همون دوست صمیمیش میچیدن و میرفتن شهر رو میگشتن! یعنی یه جاهایی میرفتن که خود ساکنان اون شهر هم نمیدونستن همچین جایی وجود داره!

خانواده اش هم فرهیخته بودن.

 بعد من هیچ وقت من ندیدم که از چیزی بناله، مثلا امتحانای سختی که داشتیم، سین با کمال آرامش میشست با نقاشی کشیدن کنار برگه ها و رنگی کردنه کتابا درسا رو میخوند و نمراتش هم نمیگم عالی ولی خب متوسط رو به بالا بود..

ارشدش رو هم همینقدر فان گرفت! 

یه شهری قبول شده بود که به بیابون بودن معروفه.. اون روز که من خبر قبولیم رو دادم به بیریت و میگفتم که دوست ندارم برم اونجا، میگفت تو داری میری به شهر جنگل و زیبایی و خوش گذرونی ولی اینقدر دپی، ببین سین رفته کجا ولی چقدر شاده و هی داره فان میسازه واسه خودش...

 گاهی که عکساشو توی اینستا میبینم براش می نویسم که چقدر نوع زندگیش رو دوست دارم و به نظرم شادترین واقعیه جهانه!

این روزا توی اتاقش کارای ترجمه انجام میده، برای دکترا میخونه، و نقاشیای باحال میکشه و داره یه سبک منحصر به فرد ایجاد میکنه... جدیدا با یه پسری هم رفته توی رابطه که اون هم عکاسه و دیدگاه خیلی قشنگی داره توی عکاسیاش، و عکسای فوق العاده ای از سین میگیره و کلا یه زوج خیلی باحال رو تشکیل دادن با هم که فان دارن دوتایی و پسره خیلی حواسش به خوشحال کردنه سین هست و حتی کیک تولد سین هم یکی از استیکرایی بود که عاشقش بوده و کار پسره بود این سوپرایز..

آخرین کاری که ازش همین چند لحظه پیش دیدم این بود که یه نقاشی انیمیشن خیلی کول کشیده بود و براش داستان هم ساخته بود...ازش پرسیدم اینا رو با چی کشیدی؟ بهم اطلاعات کامل داد. گفتم بهش که ممنون از اطلاعاتت و واقعا همیشه با دیدنه کاراش لذت میبرم....

شاید تنها کسی که گاهی دلم میخواد برای چند روزی جامو باهاش عوض کنم سین باشه. که لذت میبره از همه چی...جالبه که اطرافیانم بهم میگن تو لذت میبری از همه چی و کلا آدم سرخوشی هستی!! ولی همیشه ته دلم یه غمی هست که نمیذاره از ته ته ته دلم لذت ببرم...

....................................................................................

بهش گفتم تو سنگدل ترین مهربونه جهانی مارس! تکلیفم باهات مشخص نیس، نمیتونم بگم واقعا مهربونی، نه میتونم بگم سنگدلی... ولی واقعا شاید همین درست ترین باشه که تو سنگدل ترین مهربونه جهانی... 

شاید واسه همینه که هر از گاهی بهم میگه مرسی میلو که باهام صبوری! خودشم میدونه که کنار اومدن باهاش، عاشق شدن باهاش و عاشق کردنش، چقدررررر کار سختیه!شاید اگه یه روز بی خیال چیزای دیگه توی زندگیم بشم، بتونم ادعا کنم که تنها دستاوردم اینه که با مارس توی رابطه موندم! مرد اخموی مغرور من...

........................................................................................

دیشب پی ام زد و یه عکس فرستاد که رتبه ی خوبش رو زده بودن زیر اسمش... بهش تبریک گفتم. بعد گفت زنعمو؟ میشه باهات یکمی حرف بزنم؟؟

با خودم فکر کردم یعنی چی میخواد بگه این پسری که کلا سه بار باهاش برخورد داشتم؟؟

گفتم آره حتما.. ولی در چه رابطه ای؟؟

گفت میشه اعتماد کنم بهتون؟؟

اه! سخت ترین سوال و مسخره ترینه به نظرم! بگم آره میتونی اعتماد کنی، این نشون میده که چقدر از خود متشکر میتونم باشم! بگم نه نمیتونی، خب اینکه مسخره تره...

گفتم اگه توی این لحظه حس میکنی که مورد اعتمادم بله...

شروع کرد به تند تند تایپ کردن.. از قصه ی عشقش میگفت.. خب من چی داشتم بگم به یه پسره شونزده ساله که به زنعموش که فقط سه بار دیدتش اعتماد کرده! 

من اصلا دوست ندارم اینجور موقعیت ها رو..

برام عکس دختر مورد علاقه اش رو فرستاد. فقط براش نوشتم که زیباست.. دوست نداشتم خیلی ازش تعریف کنم چون لوث میشد جریان و کلا به نظرم آدمایی که راجع به قیافه و ظاهر بقیه حرف میزنن خیلی مورد اعتماد نیستن...یکم بیشتر که برام تعریف کرد دیدم اوه! دختره در کنار دوست داشتن و حس های خوبی که به پسره میده، کاملا هم توی بعضی چیزا داره گولش میزنه! نمیدونم میخواسته حس ترحم این رو تحریک کنه و نیاز به توجه داشته یا قصد دیگه ای داشته! 

نمیتونستم براش شفاف سازی کنم.. اون عشق آتیشی یه پسر شونزده ساله طبیعتا خیلی گاردی تر از این حرفاس که بشه حرفی رو برخلاف میلش زد...

تا جایی که تونستم در کنار تحسین هایی که میکردمش سعی کردم براش یکمی موضوع رو باز کنم... آخر هر جمله ام هم میگفتم که حسی که داره خیلی زیباست.. نمیخواستم تحقیر شه بخاطر این رابطه ای که از نظر من و شمایی که دیگه اون دوره رو گذروندیم یه اشتباه محضه.

ولی خب چاره ای نبود.. بهم اعتماد کرده بود.. نمیخواستم پشیمونش کنم...

..............................................................................................

کار سختیه! بهم اطلاع دادن که باید برای کلاس سطح پیشرفته شون سوال طرح کنم. تمام مباحث درسیم برای طراحی ازمون داره توی سرم چرخ میزنه! سوال باید موثق باشه... باید قابل اجرا باشه... باید validity داشته باشه ..گمراه کننده نباشه... هزارتا فاکتور دیگه! از صبح کتابشون جلوم بازه و تازه تونستم سه تا سوال طرح کنم! تا ساعت شیش هم بیشتر وقت ندارم!!!