پیشاپیش بخاطر طولانی بودنش عذر میخوام :)

هفته ی آخره کاریمه. از شنبه اش سعی کردم با انرژی و حال خیلیییی خوب شروعش کنم...

مسببش هم البته عصر جمعه ی عالی ای بود که مارس عزیزم واسم ساخت...

وسط یه عالمه کاغذ و پروژه بودم که اومد پیشم... اصلا فرصت نمی کردم جواب سوالاشو بدم...حتی نت گوشیمو هم خاموش کرده بودم.. یه عالمه دیگه کار مونده بود انجام بدم... گفت میلو خسته شدی، دارم میبینم که کلافه شدی، پاشو بریم بیرون یکمی هوا بخور...گفتم به شدت وقتم کمه مارس نمیتونم.. گفت خودم شب کمکت میکنم دوتایی انجامش میدیدم. گفتم آخه باید خودم انجامش بدم... گفت فقط یه بار بهم توضیح بده یاد میگیرم کمک میکنم... دیدم که آره نیاز دارم ول کنم بساطمو..کل هفته رو کار کرده بودم و منی که برام هرروز صب زود بیدار شدن مثل مرگه اون هفته هرروزش رو صبح خیلی خیلی زود بیدار شده بودم و شب خیلی دیر برگشته بودم، و حالا داشتم دو روز آخر هفته رو هم کار میکردم... 

بلند شدم بافت دوست داشتنیمو پوشیدم و یه شال دم دستی روی سرم..بدون هیچ آرایش و دم تشکیلاتی زدیم بیرون...

خیلی وقت بود باغ دوست داشتنیمون نرفته بودیم...هوا یکمی سرد بود، ولی ترجیح دادم بیرون بشینیم... گفتم دلم یه عالمه خوراکی میخواد...

کلی سفارش دادم! همشون رو هم تا ته خوردم :)) راستی، شما هم مثل منین یا نه؟ من طعم خیلی تند رو با ترش دوست دارم! یعنی وقتی غذای تند میخورم دلم میخواد یه نوشیدنی ترش هم کنارش داشته باشم... مثل آب انار، یا مثل اون نوشیدنی آلو لواشکی که با بیریت توی کیش کشف کردیمش... بعد اون وقت بعد از غذا هم دلم یه چیز شیرین تلخ توی حجم خیلی کم میخواد! مثلا یه تکه ی خیلی کوچولوی شکلات تلخ، یا مثل یه فنجون نسکافه ی غلیظ....

بعد غذا دلم خواسته بود فقط سکوت کنم و سیگارمو بکشم... مارس اصلا سیگار دوست نداره و پایه نیست... منم چی بشه که هوس کنم...بعد ولی همیشه وقتی دلم میخواد، برام میخره، ولی فقط یه دونه، همونم نمیذاره کامل بکشم.. ولی اون شب میگفت که هرچقدر بهت حال میده باهاش حال کن! 

مارس همیشه یه حرفی میزنه اونم اینه که نذار هیچی با تو حال کنه، تو با اونا حال کن... مثلا اگه سیگار مارک گرون و عالی خریدی، ولی بعد از دو پک دیگه حال نمیکنی بندازش کنار، نگو حیفه... یا اگه میری غذای خوب میخری، بعد از چند لقمه سیر میشی بذارش کنار، خودتو اذیت نکن که حتما همش تموم شه....

توی سکوت خیره شده بودم به شکوفه های ریز ریز روی درختا که داشتن جوون میگرفتن...

مارس هم کاغذ پلن هاشو دراورد... اون همیشه یه تیکه کاغذ چرک نویس توی کیفش داره که تا وقت خالی گیر میاره برنامه های فرداشو توش لیست میکنه... شروع کرد به نوشتن برنامه هاش...

گفتم مارس اگه شاید یه دختر دیگه اینجا باهات بود بهت اعتراض میکرد که یه دیقه اومدیم بیرون بازم داری به کار فکر میکنی؟ ولی من میفهمم که چقدر این کار بهت آرامش میده... من خودم وقتی توی اوج خوش گذرونیم هم هستم باید حواسم یه گوشه اش به کارام باشه، توی ذهنم مرور کنم چیکارا قراره انجام بدم، خیالم راحت بشه بعد بیشتر بهم خوش بگذره...گفتم ببین من چقدر جفت روحی خوبی ام برات و بهت گیر نمیدم :))

شب اومد پیشم، کمکم میکرد، مارسی که اهل شوخی و خنده نیست، اون شب تا دیروقت با شوخی و حرفای بامزه همراهیم میکرد و تا ساعت یک بالاخره دوتایی کارارو جمع کردیم...

شنبه رو با یه حس فوق العاده شروع کردم... با فکر به این که بعد از این هفته یه مااااااه تعطیلی خواهم داشت...تعطیلی عید واقعا بی نظیره... من یه ماه بیکار خواهم موند! و خیلیییی خوبه... این چند ماه اخیر خیلی بهم سخت گذشت، و بعد از عید هم بدو بدو دارم، این یه ماه واقعا لازممه...

................................................................................

دیروز کارم توی یکی از ساختمونا تموم شد... مامانو با خودم برده بودم، چون هم خیلی مشتاق بود ببینه اونجارو و هم میخواستم که ازم یه فیلم کوتاه بگیره هم یاگاری هم واسه استادام بذارم ببینن که واقعا کارو انجام دادم...

بعد وقتی اونجا بودیم، سه تا از مسئولا به فاصله ی زمانی اومدن به مامان گفتن دخترتون خیلی پرتلاش و فلان و بیساره.. خب مگه میشه حس خوب نگیرم؟؟ ولی مامان حسش جالبتر بود، چشاش اشکی شد و منو یواشکی ماچ کرد، گفت نمیدونستم تو اینطوری هستی!!!! البته که اونا بهم لطف داشتن ولی خیلییی حس خوبی داشتم که جلوی مامان اونارو گفتن...
توی ساختمون دوم، فوق العاده فان داشتم.. اولین جلسه ی آموزشیم بود..بی نهااااایت عالی بود..

آموزش بهشون فوق العاده بود و اونقدر گاهی چیزای خنده دار پیش میومد که باعث میشد بلند بلند بخندم.. مدیر اون ساختمون ازم تشکر کرد، گفت که آدمای اونجا نیاز داشتن به این تنوع آموزشی...ازم خواست که فیدبک به صورت کتبی براش بنویسم، و از تجربه و نقاط قوت و ضعفی که اونجا دیدم بگم...

بعد از اونهمه اعتماد به نفس و انرژی خوبی که اونجا گرفتم شب توی کلاس خودم هم یه اتفاق دیگه باعث خوشحالی بی اندازم شد...

جلسه ی آخر کلاسای خودم هم بود...سه روز آینده امتحان فاینال میدن و میرن... بعد ساعت آخر کلاسم با آقایون بزرگسال، یکی از شاگردام اومد پیشم، و گفت که خواستم ازتون تشکر کنم. گفتم بابت چی؟ گفت من دانشجوی دکترا هستم، توی تمام این سالهای تحصیلیم هیچ کلاسی اینقدر بهم خوش نگذشته بود... گفتم من که کاری نکردم، همون کارای همه ی مدرسای دیگه، همونطوری روتین.. 

بعد واسه بار هزارم به این نتیجه رسیدم که آدمایی که با عشق شغل و کارشون رو انجام میدن این انرژی رو به بقیه هم منتقل میکنن حتی اگه روتین باشه کارشون و مثل بقیه... یعنی اگه دوتا آدم یه کار مشابه رو ارائه بدن یکی با عشق یکی با بی تفاوتی، آدمای دیگه اینو دریافت میکنن...

من واقعا هیچ کار خاصی نکرده بودم، خصوصا که بیشتر تمرکزم روی پایان نامم بود و خیلی سر کلاسام اون تنوع همیشگی رو نداشتم، ولی حس خوبم به کارم باعث شده بود بقیه انرژی بگیرن...

میتونم تا ابد به اطرافیان توصیه کنم کاری رو انجام بدین که بهتون حس خوب میده، بخاطر پول دست به هرکاری نزنین...

.......................................................................

گفت میلو، واسه ترم بعد تایم کمتر بده، بذار آزادتر باشی... گفتم نه مارس، این ترم و تابستون رو شلوغ برمیدارم، بعد از عروسیمون ولی کلا مرخصی میگیرم، گفت برعکسه؟ گفت اون موقع تنهایی خونه، کلی هم لابد پول لازمیم بهتره اون موقع کار کنی.. گفتم نه من اون موقع باید رست کنم! گفتم مارس من برنامه دارم که سه ماه اول من رست کنم، سه ماه بعدی تو مرخصی بگیری یا از شرکتت بیای بیرون، فروشگاهت رو ببندی، و هیچ جایی کار نکنی و رست کنی سفر بری با دوستات، یعنی هرکاری که دوست داری بکنی...

خندید گفت پس کی پول دربیاره؟؟ گفتم من!

خب این برای مارسی که حتی برای یه بارم نذاشته من مثلا پول چیزی رو حساب کنم یعنی توهین!! ولی من دوست ندارم این طرز فکرشو.. من فکر میکنم اشتباس که اینقدر از مردا توقع داریم کار کنن، اونا همیشه پول دربیارن... درسته که باید عرضه داشته باشن و بهشون تکیه کرد و ال بل، ولی اونا هم آدمن، اونا هم نیاز دارن که گاهی رست کنن، که گاهی دغدغه نداشته باشن...

گفتم مارس، من پول درمیارم و خودت هم میدونی که میتونم کلی پول دربیارم با کارم، من میخوام توام استراحت کنی، توام مغزت بی دغدغه بشه یه مدت، توام واسه یه مدت صبح نخوای با استرس و عجله بیدار شی...

قبول نمی کرد.. گفتم قول میدم نذارم از خاواده هامون بفهمن :)) فکر میکرد شخصیت مردونه اش خدشه دار میشه... برای کسی که عمری این تفکرو داشته که پسر باید کار کنه، پسر باید نون بیاره، مرد باید سختی بکشه، سخته یهو قبول کنه که میتونه برای مدتی هیییچ کاری انجام نده...

میدونم که پاش بیفته قبول نمیکنه، ولی من میخوام مردِ من، رفیق عزیزم، شریک زندگیم، کمی از زندگیش لذت ببره...برای یه مدت هرچند کوتاه استرس نداشته باشه...این تنها کاریه که میتونم برای آروم کردنه فکرش انجام بدم...دوست ندارم توی زندگیم باهاش فقط یه taker باشم و اون فقط یه giver! دوست ندارم توی زندگیش با من همییییشه به فکر تامین من باشه، دوست ندارم که البته مثل یه مرد کار کنم و خودم رو خسته، ولی میخوام که گاهی به اون هم خوش بگذره، میخوام که زندگیش رو خارج از این دیدگاه کار کردن ببینه و مدتی به چیزای مورد علاقش فک کنه و برای آیندمون برنامه های خوب بچینه... مارس این قابلیت رو داره که وقتی فکرش آزاد میشه میتونه برنامه های فوق العاده بچینه و هردومون رو توی موفقیت پرت کنه به چندصدمتر جلوتر!