تا دست های تو پناه من است، باقی غصه ها میگذرند...

تا میشینم توی ماشینش پق میزنم زیر گریه... تمام بغضی که خورده بودم اون چند ساعت رو شکوندم و بلند بلند گریه میکردم... 

دنبال دستمال توی کیفم میگشتم که میگه میلو بیا از این دستمالا که خریدم بردار نگاه کن عکس عروس دوماد روشه واسه تو خریدم...

خنده ام میگیره وسط گریه...

یه گوشه پارک میکنه میگه حرف بزن برام.. با فریاد و بغض براش حرف میزنم دستامو نوازش میکنه منم کم کم آروم میشم.. چقدر خوب گوش میده به حرفام همیشه... آخرش میبوسمتم.. غصه هام خشک میشن توی چشمام و با یه پلک زدن همه چی محو میشه..

میگه اووووه میلو عقب رو نگاه روی صندلی ببین چه خبره..

میبینم دو تا کیسه ی بزرگ اونجاست. میگم چیه اینا؟ میگه آبجی بزرگه رفته خرید وسطای خریدش هی توی ویترین نگاه کرده دیده عه این چه خوشگله بخرم برای میلو!! نتیجه اش شده این دو تا کیسه! کیسه ها رو تند تند باز میکنم و هی ذوق میکنم از دیدن هدیه هام! باورم نمیشه اینقدر به یادم بوده باشن.. بعد من آدم مارک بازی نیستم، میبینم ولی هرچی خریده مارکای خوب...به اندازه ی حقوق دو تا کلاسم رفته واسم خرید کرده... خب نمیرم از خوشحالی که هرکدومشون به نوعی دارن هرروز خوشحالم میکنن؟؟ به مارس گفتم خوووب میدونم که اینا بخاطر خوبی های توئه.. تو اگه داداش خوب و محبوبی نبودی من هرچقدرم خانوم و خوب بودم دست و دلشون به ذوق کردن نمیرفت واسم.. اینا یعنی که تورو بی اندازه دوست دارن..

زنگ زدم تشکر کردم کلی از آبجی بزرگه. اونم  زنگ زده به خونه ی مارس و به مامانش گفته میلو زنگ زده باهام حرف زده و خوشحال بوده از خریدهاش راضی بوده!! بازم تکست زده به مارس که اگه چیزی لازم داره میلو بگو من واسش میخرم از اینجا...

...............................................................................

میگه بریم حقله هامون رو بدیم روش ایده ات رو اجرا کنن... 

میگه میلو سرویسی که میخواستم واست بردارم فروشندهِ تا اسم بابات رو شنید یه مبلغ خیلی چشم گیری کم کرد ازش.. اصلا باورم نمیشه دارم با این قیمت واست یه سرویس طلا میخرم،اصلا مگه داریم این قمیتی؟ بابات چیکار کرده با اینا؟

میریم حلقه ها رو میدیم، میپرسیم چقدر میشه ایده مون رو روش اجرا کنین، میگه فلانقدر.. برید یه چند مین دیگه بیایید حاضره..

تو اون فاصله بابا زنگ زده نمیدونم چی گفته وقتی رفتیم بگیریم آقاهه گفته شما دختر آقای کافی؟میگم بله، میگه فلان قدر بده شما.. من و مارس باز متعجب همو نگاه میکنیم... نمیفهمم مگه قیمت اصلی چقدره که اینطوری انقد میکشن پایین، بعد آخه مگه اینا چقدر مدیونن به بابا!!!؟؟ بعد آخه مگه طلا و طلاسازی مثل دوختنه لباسه که مثلا بگیم اینقدر کشیدن روش و پارچه و دوختش؟؟ خب یه قیمت خاص داره و فرمول و مثقال خاص.. چجوری میشه یعنی؟؟!

حلقه ها رو نگاه میکنم، بغضم میگیره... عالی درستش کرده.. ایده این بود که روی حلقه ی من اسم مارس حک شد و روی حلقه ی اون اسم من... گریه ام میگیره وقتی میبینم روی حلقه ام اسمش هست.. که هرکی بخواد حلقه رو نگاه کنه میفهمه اسم کسی که عاشقشم چیه...که وقتی پیر شدیم  هرکسی میتونه ببینه که یه روزایی چقدر عاشق هم بودیم که اسمای هم رو نوشتیم روی حلقه هامون...

خدایا شکرت...

................................................................................................

بهش میگم بیا واسم یه لاک بخر.. انتخابش؟؟ رنگ زرد مثل همیشه! قدیمی تر ها یادشونه مارس تا حالا هرچی بهم داده یا زرد بوده یا تم زرد داشته... مثل اون ست لباس ورزشیه/مثل اون لباس خوابه تولدم...

تمام این روزایی که خرید میکردیم/میکنیم مدام جلوی لباس ز..یر فروشی ها دستم رو میکشه یا آروم فشار میده که بیا بریم این تو.. من خنده ام میگیره.. میگم خوب راه افتادی.. پارسال برای تولدم یه لبا..س زیر هدیه گرفتم ازش  که به گفته ی خودش چندتا مغازه رو زیر نظر داشته تا چند روز که یه کدومش خالی شه و سریع بره خرید کنه...

..............................................................................................

داره با گوشیش حرف میزنه حواسش نیس، من ولی دستشو گرفتم و از لای میله های داربست یکی درمیون رد میشیم، از میله ی آخری که رد میشیم میگم اه مارس سوختیم، میخواستم از پشت میلهِ بریم ولی از جلوش رفتیم، دستمو میگیره میگه باشه بیا برگردیم از اونجایی که برنده میشیم بریم!!! بین جمعیت و شلوغی برگشتیم باز از پشت میله رد شدیم. با ذوق میگم برنده شدیم... :))

وایساده واسم یه مانتوی خنک خریده گفته میری میدوئی اینو بپوش که جلوی دست و پاتو نگیره.. 

با خودم میگم چون میدونه حالم خوب نیس ایییینقدر داره بهم توجه میکنه یا چی؟؟! فک میکنم با خودم که بی خیال.. هرچی که هست اینه که دو سال پیش اگه همین اتفاق گه دیروز میفتاد باید تو گوشه ی اتاقم جون میدادم تا خوب شم، که انقد باید هزار بار میمردم و زنده میشدمو آخرسر هم لابد تسلیم می شدم..

حالا که مارس هست که داره حالمو خوب میکنه بذار استفاده کنم از حال خوبم... درست همینجا دستامو حلقه میکنم دور بازوهاش و سرم رو میچسبونم به بازوش و راه میریم! اصلا هم برام مهم نیس بقیه چجوری نگاه میکنن، من داشتم فرشته ی خوش قلبمو توی بغلم موقع راه رفتن نگه میداشتم...مارس هم کله ام رو می بوسه همون موقع، قشنگ حالمو خوب میکنه این کارش...

بهم گفته غصه نخور، میای توی خونه ی خودم، شاهزادگی میکنی هیچکی ام جرات نداره بهت حرف بزنه خودم حساب همه رو می رسم تنهایی...اوندلحظه این میاد توی ذهنم که دارم با تاپ شل و ول خنک و دو بنده ی نازک سفیدم درحالیکه موهامو جمع کردم بالای سرم  نشستم روی کانتر آشپزخونه ام و مارس داره لیوان شیرم رو پر میکنه میده دستم...

دارم با خودم فکر میکنم اینکه مارس حس میکنه میتونه همیشه ازم مواظبت کنه و من برای آرامش داشتن بهش نیاز دارم چقدر ارضاش میکنه؟؟ چقدر من رو ارضا میکنه این حس محافظت شدن؟؟ اصلا از کی دلم خواست که دیگه مستقل نباشم و یه قهرمان پشتم حرکت کنه و من دلم قرص باشه به بودن اون؟!

.......................................................................

میریم جلوی در خونشون میگم میشینم توی ماشین تو برو لباست رو عوض کن برگرد... 

وقتی میره شروع میکنم با درختای دم درشون حرف زدن، واسشون قیافه میگیرم!! میگم سلام درختا، من عروس جدید این خونه ام، تا چند وقت دیگه به صورت رسمی هرچند شب یه بار منو میبینید، باهام آشنا شیدو دوستم داشته باشید... :))

................................................................................

میشینم کنارش، آروم دستمو یواشکی میمالم به نوک انگشتاش.. داریم ریسک میکنیم خب! اونم آروم انگشتامو نوازش میکنه، من غرق خوشی میشم.. آروم میشم با این تماس کوچولو، سرم ناخودآگاه میره عقب و تکیه میدم به مبل! فقط کسی که واسه یه مرد میمیره میتونه با این تماس کوچولو اونجوری آروم بشه و دلش بخواد بخوابه!