Finally the Weekend

این هفته بالاخره تموم شد... یعنی بی نهایت خسته و کلافه شدم... و الان فقط خوشحالم که دارم توی اتاقم با خیال راحت پست میذارم!

حتی شنبه هم با خستگی و بی خوابی شدید شروع شد چون دیروقت از سفر رسیده بودیم و صبحش خیلی زود خودم باید میرفتم سر کار و تا شبش کلاس داشتم عملا بی هوش بودم...

روزهای بعد هم به همین منوال گذشت و حتی پی ام های سوشال نت ورک هام روی هم تلنبار شده و نخوندمشون...توی این هیری ویری هم مامان رفته باز خونه ی خاله ها و من شب ها وقتی میرسم باید وایسم شام بپزم برای بابا... از روزایی که مامان میره اونجا متنفرم و مامان هر ماه چندبار این کارو میکنه...

از اون هفته ها بود خلاصه....

.........................................................................................

من همیشه متنفر بودم از جنبش های فمینیستی یا کلا مکتبش! اگه بخوام اغراق نکنم میگم که اکی متنفر شاید نباشم ولی واقعا بدم میاد... اتفاقا از اون خانومایی هم نیستم که همیشه توسط مردای اطرافم مورد ناز و نوازش بوده باشم که نفسم از جای گرم بلند شه. اتفاقا توی خونه ای بزرگ شدم که شدیدا مرد سالاری حاکمه و حتی خشونت علیه زنان هم توی نسل خانواده ی پدریم به شدت مشهوده... ولی نمیتونم منکر واقعیت شم که مردا جزئی از تکامل خانم ها هستن.. نمیدونم شاید برای من بد جا افتاده باشه فمینیسم، اگه فقط حرفش مقابله  علیه خشونت باشه خب خوبه، ولی اینکه کلا بخواد مرد رو هی بکوبه و ایرادهاشون رو بزرگ کنه من رو متنفر میکنه.

...............................................................

از اینکه خانم ها  از س///ک////س به عنوان یه ابزار استفاده میکنن هم متنفرم! از اینکه میگن لذتش مال آقایونه و هی میخوان مدام یه جوری بگن که انگار خودشون هیچ لذتی نمیبرن...بیایید رو راست باشیم، لذت س/////ک/////س همسانه برای مرد و ز ن، منتها ما احساساتی تر هستیم.. اینقدر فکر نکنیم که اونا تشنه ی ما هستن و بهمون محتاج توی این مسئله... نمیدونم شاید من زیادی دوست دارم این رو، ولی مارس حتی بارها بهم گفته میلو اگه این کار رو نداشته باشیم تو من رو دوست نداری؟؟؟ :)) خجالت و شرم و حیا و اینجور چیزا رو بذاریم کنار.. بجای استفاده از این نیاز به عنوان سلاح، ازش لذت ببریم و حتی نشون بدیم که داریم لذت میبریم...

................................................................

خواهر آخری مارس دیروز من رو توی یه پیج هنری منشن کرده بود و من بی نهایت ذوق کردم  متعجب شدم که عه این چطور فهمیدمن خوشم میاد از این چیزا؟؟ قبلا هم گفته بودم لذت می برم از اینکه دوستام منو شناختن و توی پیج هایی که جز علاقه مندیهامه منو تگ میکنن.. ولی اینکه خواهر آخریش اینقدر زود من رو شناخته بی نهایت خوشحالم کرد...

......................................................................................

این هفته برای اولین بار به طور رسمی خونه ی مارس دعوت شدیم و رفته بودیم اونجا... خب باورم نمیشه که یه جمع خانوادکی متشکل از خواهر برادرا میتونه انقد شلوغ باشه و من همیشه خانواده ی کم جمعیتی داشتم و این دور همی ساده که تعدادشون اونقدر زیاده من رو به وجد اورده بود...

پدر مارس همونطور که قبلا گفتم سنشون بالاست، و مارس همیشه بهم گفته که ایشون به داشتن زبون تند و تیز و رک بودن بیش از حدش معروفه و بهم همیشه گفته ناراحت نشم ازش اگه چیزی شنیدم... ولی خدا رو شکر من رو دوست داره..

مارس همیشه قبلا میگفت اگه بابا بفهمه دختر مورد علاقه ام معلمه بی نهایت خوشحال میشه و  اگه بفهمه زبان تدریس میکنی دیگه تورو میذاره روی سرش بس که زبان دوست داره...

وقتی رسیدیم، چند دقیقه ای نگذشته بود که بابا رفته بود پیپش رو اورده بود و داشت روشنش میکرد که یهو شروع کرد باهام انگلیسی حرف زدن :)) من متعجب شدم.. فک کن یه مرد سن بالا و پیپ به دست و بسیار ریزه میزه که همه سعی میکنن خیلی باهاش حرف نزنن چون میترسن یهو یه چیزی بهشون گفته شه میاد میشینه با تو  این مدلی گپ میزنه.. به واسطه ی شغلشون که قدیم داشتن و با آمریکایی ها سر و کله میزدن انگلیسی دست وو پا شکسته ای بلد بود که همونا رو واسم رو میکرد و منم جوابش رو میدادم و اون به قول مارس عشق میکرد!

بعد به انگلیسی بهم گفت بیا بریم طبقه ی پایین اتاقم رو نشونت بدم..

مارس همیشه از اتاق باباش برام گفته بود.. گفته بود که اون پایین برای خودش یه جایی رو درست کرده که شبا میره اونجا و واسه خودش خلوت میکنه و پیپ میکشه و هرکسی رو که خیلی دوست داشته باشه میبره اونجا رو نشونش میده!

تا این پیشنهاد رو داد از جام پریدم با نیش باز گفتم بریم!

یه کمد قدیمی داشت که توش پر از عکس های قدیمی با بازیگرای قدیمی داشتن و کلکسیون مجسمه های قدیمی و نقره ای و پیپ و یه عالمه خرت و پرت های دیگه که برام یکی یکی توضیح میداد و من به معنای واقعی خوشحال و لذتمند بودم اون لحظه...

........................................................

اتاق مارس... گریه داشت برام... وقتی رفتم لب پنجره ی اتاقش بغض خفه ام کرد.. همون پنجره ای که تموم این مدت هروقت از خیابون رد میشدم نگاش میکردم.. خیلی شبا وقتی ما از مهمونی برمیگشتیم توی مسیر اونجا رو نگاه میکردم ببینم مارس بیداره یا نه..

همون پنجره ای که مارس اولین ولتاینمون بهم گفت وقتی داری میری سرکار، پنجره ام رو ببین، که پشتش کاغذ چسبونده بود و درشت نوشته بود هپی ولنتاین...

وسایلش.. تختش...چشمام رو بسته بودم تا حسابی لذت ببرم...

هر طرف رو هم نگاه میکردم  چیزایی که من بهش دادم به چشمم میخورد.. منم توی اتاق مارس جاری ام انگار.. همونطور که اونم هست....

...........................................................

رابطه ی پرستو من رو همش به گذشته های من و مارس می بره..دقیقا همون اتفاقا و با همون سیر رخ دادنشون... این روزا اولین کسی که میخونم پرستوئه چون منو پرت میکنه به تابستون سال 92، همون روزایی که طعم آب طالبی داشت.. همون ر وزایی که تازه "ما" شده بودیم و با اشتیاق فراوون از پنجشنبه های طلایی مون می نوشتم... خب الان رابطمون در یه جهت دیگه گلدن شده ولی نمیتونم منکر این شم که اون روزا برام یادآوریش یه لبخند گنده ست....

.........................................................

شبا توی آغوشش جام  امنه.. وقتایی که خوابش میبره، با اینکه خودم در حال بیهوش شدنم، ولی وقتی میبینم دستاشو حلقه کرده دور بدن و گردنم، شروع میکنم به آروم بوسیدنه دستاش تا میرسم به بازوهاش.. همونجا استاپ میکنم، همونجا میگم خدایا شکرت، یه وقتایی که اون هورمون های زنانه ام بیشتر ترشح میکنه و ذات زنانگیم به سبک قدیمی بیشتر خودشو نشون میده لابه لای خدایا شکرت گفتنا میگم خدایا سایه اش رو همیشه بالای سرم نگه دار!!! و همینجاس که یه قطره اشکم میاد پایین و بعدش نمیفهمم کی خوابم میبره...و صبحش؟؟ خیلی زود وقتی هنوز یکمی تاریکه بیدارش میکنم، تا بیدار شه و ورزش کنه هوا روشن شده و من براش سینی صبحانه میارم و راهیش میکنم که بره...

...........................................................

این روزا که بهم زنگ میزنه وقتی جواب میدم میگم: خانوم میم هستم بفرمایید...؟!