رژگونه ی میک آپ عقدم توی تمام عکسا خیلیییی پررنگ افتاده و یکم میزنه تو ذوق ولی خب اصن واسم مهم نی, چون خود واقعیم انگار کمرنگ تر بود و به صورتم خوب نشسته بود.

نمیدونم چرا اصلا حساسیت به خرج نمیدم تو اینجور چیزا, حس میکنم فرسایشیه فکرش!

یعنی تلاشمو واسه خوب بودن میکنم ولی اصن خودمو حرص نمیدم که عه چرا اینجوری شد بهترم میتونس باشه و فلان... من کلا رو مود حرص خوردن واسه چیزای پرفکت نیستم, با هرچی که هست خیلی خوشحالم... فک میکنم زندگی به تنهایی اونقد گه و مسخرس که منم بخوام پر به پرش بدم دیگه فاتحه ام خوندس! نمیتونم هم بفهمم آدما چرا با غصه و حرص و کینه زندگی میکنن...